اثر محلول پاشی و مصرف خاکی سولفات آهن و سولفات روی بر انگور(vitis vinifera)

انگور (vitis vinifera) متعلق به خانواده vitaceae بوده و یکی از مهمترین محصولات کشاورزی تولید شده در جهان می باشد و دارای اهمیت اقتصادی می باشد این گونه از گونه های ژنتیکی گسترش یافته در جهان به شمار می رود و می تواند تا چندین محصول فرآوری شده (ژله، آب انگور، انگور و مکمل های غذایی) را از آن تهیه نمود. رقم مورد مطالعه کشمشی بوده به منطور بررسی تاثیر کودهای سولفات آهن و سولفات روی بر انگور آزمایشی در تاکستانی در سال 1391 در بناب بر پایه طرح بلوک کاملا تصادفی با 8 تیمار و 3 تکرار انجام شد. تیمارها شامل: شاهد (بدون مصرف کود)، مصرف خاکی کود سولفات آهن معادل 100 کیلوگرم و کود سولفات روی معادل 50 کیلوگرم بر هکتار، محلول پاشی سولفات آهن 2 درصد و سولفات روی 5 در هزار، مصرف توام این کودها، مصرف خاکی گوگرد و مصرف خاکی اسید سولفوریک است. نتایج نشان داد که تاثیر این کودها بر صفات مطالعه شده معنی دار بود. این کودها صفات کمی و کیفی مورد مطالعه را بهبود بخشیده و بسیاری از نتایج برتری محلول پاشی به مصرف خاکی بازگو می کند. نتایج نشان داد که تاثیر این کودها بر بسیاری از خواص مورد بررسی مثل وزن حبه، حجم حبه، طول خوشه، تعداد دانه در خوشه و بریکس در سطح 1درصد معنی دار گردید و در خواصی مثل کلروفیل برگ، اسیدیته و عرض برگ در سطح 5 درصد معنی دار شد. کاربرد اسید سولفوریک در تیمارها باعث شد که بیشترین عملکرد حاصل شده مربوط به تیمار اسید سولفوریک باشد و بطوری از 14 صفت مورد بررسی، رنج بالای 8 صفت مربوط به تیمار اسید سولفوریک باشد.